Met Lisa en Daniël (mijn kinderen) had ik erover dat de batterij van je lichaam ook leeg kan raken. En dat je, net als een telefoon of tablet, jezelf moet opladen.
Dat vonden ze wel een beetje gek. “Stop je dan een stekker in je kont?” Toch leken ze het wel te begrijpen. Sindsdien geven ze aan hoeveel procent vol ze nog zijn. “Nu ben ik 10%, maar na een nachtje slapen ben ik weer 100%” 🔋
Als mijn batterij bijna leeg is, dan ben ik niet meer zo’n lieve en geduldige moeder 🙈 Om dat te voorkomen ga ik even op bed liggen en extra langzaam en diep in- en uitademen. Een paar minuten kan al helpen. Dan kan ik er weer even tegen. Vergelijkbaar met snelladen van je telefoon 😉
Ik zou wel willen dat wij een melding op ons voorhoofd zouden hebben, zodat anderen zien hoeveel energie je nog hebt. Dat gaat natuurlijk nooit gebeuren, dus communiceren naar de ander is de oplossing. Geef aan hoe je je voelt. En daarnaast dus zelfsturing om te ontspannen.
Dit komt ook terug in het vitaliteitsmodel. Hoe je je voelt, beïnvloedt je gedrag. Je hebt zelf in de hand hoe je daarmee omgaat. Het staat allemaal met elkaar in verbinding.
Meer weten? Laten we verbinden.
Ik wil je bij elke stap ondersteunen op je pad van vitale verbinding en persoonlijke groei! Laten we beginnen met je reis.